France Joli
Müzik
Albümler
Ergenlik yıldızlığı
Babası bir hırdavat tüccarıydı ve annesi bir öğretmendi.
Joli, dört yaşında akrabaları için Barbra Streisand ile dudak senkronizasyonu yapıyordu.bir mikrofon gibi atlama ipini tutarken kaydeder; altı yaşında televizyonda göründü. Joli, 11 yaşında, televizyon reklamlarında ve yetenek şovlarında düzenli olarak yer alan performans kariyerine konsantre olmak için devlet okul sisteminden ayrıldı (annesi ona ders verdi). Karşılıklı bir tanıdık, Joli'nin bir konser verdikten sonra kulise yaklaşan müzisyen Tony Green ile buluşmasını önerdi, Joli Green'i plak yapımcısı olmaya davet etti. Green, 13 yaşındaki Joli'yi ciddiye almadı: "Ondan kurtulmak için ona iletişim halinde kalmasını söyledim." Bir kaynağa göre Joli sonunda Green'in evini ziyaret ederek ona şarkı söyledi; Green'in, Joli'nin 1978 sonbaharında sahne aldığı "okul yılı sonu gösterisinin" izleyicilerinden şarkı söylediğini ilk duyduğu da bildirildi. Her iki hesap da Green'in Joli'nin bir Streisand plağıyla birlikte şarkı söylediğini duyduğu konusunda hemfikir. Green ertesi gün Joli için "Come to Me" şarkısını yazmıştı.
Yapımcı Green, başlangıçta Joli'yi kaydetmek için görevlendirildiğinde, Joli'yi bir Frankofon şarkıcısı olarak geliştirme arzusunu belirttiğinde, Green, Joli'nin prodüksiyon görevlerini kendisi devraldı. Joli'nin Green ile birlikte kestiği parçalar Prelude tarafından alındı ve 17 Nisan 1979'da France Joli albümü olarak piyasaya sürüldü : "Come to Me" adlı parça, Joli'nin Donna Summer'ın son dakika yerine geçmesi için bir performans sergilediğinde güç kazandı. 7 Temmuz 1979'da Fire Island'da düzenlenen konser , tahmini beş bin seyirci önünde.
"Come to Me" , 22 Eylül 1979'da Billboard Hot Dance Club Play'in tepesinde üç haftalık bir saltanat dönemi başladı ve France Joli albümü 26. Sıraya yükseldi. Billboard Hot 100'de "Come to Me" 15. sıraya yükseldi. 17 Kasım 1979, Donna Summer'ın "Dim All the Lights" ile 2 numaraya yükseldiği hafta .
Joli, 26 Ekim 1979'da The Midnight Special yayınında ilk televizyon kanalını yaptı ve 7 Aralık bölümünün ortak sunuculuğunu yaptı. Diğer TV çalışmaları arasında Mike Douglas , Merv Griffin ve Dinah Shore'un talk şovlarının bölümleri ve ayrıca bir Bob Hope özel filmi yer alıyor .
1980 yılında Joli'nin ikinci albümü Tonight'ın "This Time (I'm Giving All I Got)" şarkısıyla iki hafta boyunca tek bir köpürme olarak piyasaya sürüldüğünü gördü. Joli'nin sadece "The Heart to Break the Heart" ve "Feel Like Dancing" şarkılarının 3 numara olan dans kulübü pazarında destek almasıyla başarısız oldu: Tonight , Billboard albüm listesinde 175. sırada yer aldı.
1981'de Joli'nin üçüncü albümü Now - Tony Green 1 yerine Crown Heights Affair'den Ray Reid ve William Anderson tarafından üretildi - düşük bir liste yerleştirmeyi bile başaramadı, başarı sadece "Gonna Get Over You" adlı başka bir dans kulübünde başarılı oldu. , Amerikan dans listelerinde iki hafta boyunca iki numaraya yükseldi. Ancak Joli, 1981 Amerikan turu sırasında Commodores için açılışının kanıtladığı gibi , hala yıldız potansiyeline sahip olarak görülüyordu: Ana akım müzik devi Epic'in dans müziği odaklı Prelude etiketinden ayrıldı.
- 1 "Your Good Lovin '" adlı parça Prelude'un müdavimleri Eric Matthew ve Darryl Payne tarafından düzenlendi ve yapıldı .
- Fransız Pop listelerinde 2 "Seni Aşacaksın" 43. Sıraya ulaştı
Epik albümler
Joli'nin Epic ilk tutumu (1983) Pete Bellotte tarafından yapıldı ; Giorgio Moroder , baş yapımcı olarak gösterildi. Albüm personeli arasında elektro gitarda Martin Page , elektro basta Page'in Q-Feel yardımcısı Brian Fairweather ve elektro bas ve elektro gitarda Richie Zito yer aldı: Zito ayrıca düzenleme görevlerini de üstlendi. Parçalar arasında Joli'nin orijinal "Dumb Blond" (Daniel Vail ile birlikte yazılmıştır) ve Gladys Knight'ın destek grubu The Pips'in yer aldığı Four Tops'un " Standing in the Shadows of Love " adlı yeniden yapımı vardı.; ikincisi, "80'lerde Kız" ve "Mavi Göz Teknolojisi" kesikleriyle birlikte ılımlı bir kulüp başarısıydı, ancak Joli'nin " Katı Altın " single'ındaki "80'lerde Kız" - Jay Ferguson ve Deborah tarafından yazılmış performansına rağmen Neal - belirgin bir ana akım ilgi görmedi.
Joli'nin bir sonraki Epic albümü George Duke tarafından üretilen Witch Of Love (1985) idi : Joli, albümün yayınlanmasından önce 1984'te Yamaha Müzik Festivali'nde Duke kaleme alınmış "Party Lights" şarkısını seslendirmiş ve Grand Prix'i kazanmıştı. Witch of Love'ın başlık kesimi, "What About Me" adlı parça gibi bir Joli-Vail bestesiydi. Bununla birlikte, Tutum'da olduğu gibi , single için seçim bir Ferguson-Neal bestesiydi: oldukça ilginç olan "Does He Dance", ABD radyosunda yine başarısız oldu - Kanada'da yayınlanan bir hava oyunu haline gelmesine rağmen - ılımlı bir kulüp hiti haline gelirken Shep Pettibone'dan bir remix
1996 ve 2000'ler
Her iki Epic albümünün ticari başarısızlığı, sonraki on yılını kayıt yerine performansa odaklanan kariyeri ile geçiren Joli'yi bıraktı.
1996'da Joli, tek Touch on Popular Records için Tony Green ile yeniden bir araya geldi . Single'ın orijinal enkarnasyonu, Eurodance / Hi-NRG tarzı radyo için tasarlanmış remiksler içeren, ancak sınırlı sayıda çalınan bir CD single'ıydı . Darrin "Spike" Friedman'ın yeni remiksleri vinil 12 "single üzerinde piyasaya sürüldüğünde, şarkı gece kulüplerde popüler oldu ve Hot Dance Music / Club Play'de 24 numaraya ulaştı . farklı bir Darrin Friedman remiksi, CD single'daki diğer mikslerle birlikte iki kayıt arasında bölündü. Şarkı , Jonathan Peters gibi DJ'lerin favorisi olduğu için New York tri-state bölgesinde bölgesel bir hit oldu.ve Junior Vasquez haftalık ikametgahlarında.
Takip eden single "Breakaway" underground kulüplere yönelik remiksler içeriyordu. "Breakaway" in iki farklı single'ı yayınlandı, Part 1 ve Part 2. Part 1'de "Breakaway" in Junior Vasquez ve Eddie Baez mix'leri yer alırken, 2. kısım "Breakaway" in ek remixlerini içeriyordu, Andy the Lamboy'dan bir remix de dahil. , Darrin Friedman'ın "Touch" ve daha önce yayınlanmamış bir Junior Vasquez karışımı olan "Touch" karışımlarından biri. Hem "Touch" hem de "Breakaway", Joli'nin 13 yıldır ilk albümünde yer aldı, If You Love Me (1998): Popular plak şirketi Koch Records'un katıldığı için albümü yayınladı.
Son yıllarda , Joli, özellikle New York City bölgesindeki kulüplerde ve özel etkinliklerde performans gösterdi: Atlantic City, NJ'deki Trump Plaza'daki yıllık KTU Disco Ball'da birçok kez yer aldı .
Joli'nin "Come to Me" adlı filmi, Fire Island Pines topluluğunun 50 yıllık tarihini detaylandıran When Ocean Meets Sky (2003) adlı belgeselde yer alıyor. 10 Haziran 2006'da televizyon prömiyerini yapan film, daha önce görülmemiş arşiv görüntülerini içeriyor, ancak ne yazık ki Joli'nin "Come to Me" nin heyecan verici Temmuz 1979 performansı, yalnızca müzik geçmişi olan fotoğraflarda sunuluyor ve bu ünlü filmin hiçbir videosu izlenmiyor. olay var. Sekans, Joli'nin 1979'daki Fire Island'daki performansını hatırlayanlarla röportajlar içeriyor. Ocean Meets Sky'da ara sıra Logo kanalında görülüyor. Ayrıca, New York'taki Studio 54'te olup bitenleri tasvir eden 1998 yapımı 54 filminde de yer aldı .
France Joli: Greatest Hits